Η δικαστής Γρεβενών κα Μαρία Μαργαρίτη, εκδιώχθηκε κακήν κακώς από το δικαστικό σώμα, όταν έβγαλε στην φόρα παρτίδα κονδυλίων που προορίζονταν ως οικονομική ενίσχυση σε σεισμοπαθείς, τα οποία κατασπαράχθηκαν από κρατικούς και παρακρατικούς φορείς.
Παράλληλα, ξεμπρόστιασε ολόκληρο το δικαστικό σώμα, αποκαλύπτοντας τον ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ. Εκατοντάδες ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά (και πολλές φορές έναντι αμοιβής που απολαμβάνουν δικαστικοί και άλλοι μεσάζοντες) σε μυστικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο εντός των δικαστηρίων!
Η κα Μαρία Μαργαρίτη, προέβη σε απεργία πείνας έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, ζητώντας την πλήρη αποκατάστασή της και την ανάδειξη των παραπάνω θεμάτων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο θέμα μέχρι αυτή την στιγμή ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΜΕΣΟ, παρά μόνο από το BBC, ενώ στο YouTube η μαζική διανομή του βίντεο δεν επιτρέπεται (αναγράφεται η ένδειξη 'Embedding disabled by request').
Δυστυχώς η τηλεόραση μόνο ρόλο υπνωτισμού παρέχει στην κοινωνία μας. Το μόνο που δείχνουν και το μόνο που μαθαίνουμε είναι το DVD του Μάκη και ποιος θα γίνει παπάς στη θέση του παπά.
Αν μπορούμε να αντιδράσουμε κάπως με τα εφόδια που διαθέτουμε, είναι να ενημερώσουμε όσους περισσότερους μπορούμε μέσω του Internet. Τέτοια mail πρέπει να γίνονται forward.
Παρακαλώ στείλτε το σε όσους μπορείτε. Αυτή η είδηση ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΑΦΤΕΙ επειδή το θέλουν τα συμφέροντα τους.
Δείτε το video
Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010
Κυριακή 28 Μαρτίου 2010
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010
Οι 7 νόμοι της γκαντεμιάς
01. Ο νόμος της σειράς: Αν περιμένεις σε σειρά και αποφασίσεις να πας στη δίπλα που κινείται πιο γρήγορα, είναι αποδεδειγμένο ότι αυτή που άφησες θα αρχίσει να κινείται πιο γρήγορα.
02. Ο νόμος του τηλεφώνου: Όταν καλείς λάθος αριθμό ποτέ δεν είναι απασχολημένο
03. Ο νόμος του τσιγάρου: Μόλις ανάψεις τσιγάρο, θα προκύψει κάτι που πρέπει να κάνεις, μέχρι το… τσιγάρο να καεί από μόνο του.
04. Ο νόμος της συνάντησης: Η πιθανότητα να συναντήσεις κάποιον που ξέρεις, αυξάνεται όταν είσαι με κάποιον που δεν θέλεις να σας δουν μαζί.
05. Ο νόμος του λεωφορείου: Όταν είσαι στη στάση αρκετή ώρα και αποφασίσεις και ανάψεις τσιγάρο, τότε θα έρθει το λεωφορείο.
06.Ο νόμος του καφέ: Μόλις φτιάξεις ζεστό καφέ στη δουλειά, το αφεντικό θα σου ζητήσει να κάνεις μια δουλειά που θα διαρκέσει ακριβώς μέχρι να κρυώσει ο καφές.
07. Ο νόμος του αφρόλουτρου: Μόλις βυθιστείς στην μπανιέρα και έχεις χαλαρώσει, θα χτυπήσει το τηλέφωνο.
02. Ο νόμος του τηλεφώνου: Όταν καλείς λάθος αριθμό ποτέ δεν είναι απασχολημένο
03. Ο νόμος του τσιγάρου: Μόλις ανάψεις τσιγάρο, θα προκύψει κάτι που πρέπει να κάνεις, μέχρι το… τσιγάρο να καεί από μόνο του.
04. Ο νόμος της συνάντησης: Η πιθανότητα να συναντήσεις κάποιον που ξέρεις, αυξάνεται όταν είσαι με κάποιον που δεν θέλεις να σας δουν μαζί.
05. Ο νόμος του λεωφορείου: Όταν είσαι στη στάση αρκετή ώρα και αποφασίσεις και ανάψεις τσιγάρο, τότε θα έρθει το λεωφορείο.
06.Ο νόμος του καφέ: Μόλις φτιάξεις ζεστό καφέ στη δουλειά, το αφεντικό θα σου ζητήσει να κάνεις μια δουλειά που θα διαρκέσει ακριβώς μέχρι να κρυώσει ο καφές.
07. Ο νόμος του αφρόλουτρου: Μόλις βυθιστείς στην μπανιέρα και έχεις χαλαρώσει, θα χτυπήσει το τηλέφωνο.
Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010
Απο Στοκχόλμη με αγάπη!!!
Bravo Dialeimmataki se pame me xilia.
Keep up the good work.
Theloume strofi stin poiotita.
Η δική μας απάντηση:
Tack så mycket kompis!!!
Αχ αυτοί οι υπολογιστές
Η ακόλουθη είναι μια πραγματική ιστορία από την υπηρεσία τεχνικής εξυπηρέτησης πελατών της εταιρείας WORD PERFECT (Η/Υ).
Είναι αυτονόητο ότι ο υπάλληλος απολύθηκε, παρόλα αυτά ο ίδιος έχει κάνει αγωγή για αναίτια απόλυση.
Ο διάλογος προέρχεται από τη μαγνητοφώνηση που οδήγησε στην απόλυση:
> > " Τεχνική εξυπηρέτηση Word Perfect, πως μπορώ να σας βοηθήσω?"
> > '' Ναι, ξέρετε , έχω πρόβλημα με το Word Perfect''
> > ''Τι είδους πρόβλημα?''
> > '' Να καθώς δακτυλογραφούσα , ξαφνικά όλες οι λέξεις χάθηκαν.''
> > '' Χάθηκαν? ''
> > '' Εξαφανίστηκαν. ''
> > '' Μμμ.. Τι σας δείχνει η οθόνη τώρα ???''
> > ''Τίποτα.''
> > '' Τίποτα????????''
> > ''Είναι κενή. Δεν δέχεται οτιδήποτε και να γράψω''
> > ''Είστε ακόμα μέσα στο Word Perfect ή έχετε βγει?''
> > ''Πως μπορώ να το καταλάβω? "
> > '' Βλέπετε το σήμα C: στην οθόνη? : (ελεύθερη μετάφραση του Can you see the C:prompt on the screen?'' )
> > ''Τι σημασία έχει η οθόνη?'' (ελεύθερη μετάφραση του ''What's a sea-prompt?'' )
> > ''Ξεχάστε το. Μπορείτε να κινήσετε τον δρομέα (cursor) στην οθόνη?''
> > ''Δεν υπάρχει δρομέας. Σας είπα , δεν δέχετε οτιδήποτε και να γράψω!''
> > ''Εχει ένδειξη λειτουργίας το μόνιτορ σας?''
> > '' Τι είναι μόνιτορ?''
> > ''Είναι το πράγμα με την οθόνη που μοιάζει με τηλεόραση. Μήπως έχει ένα μικρό λαμπάκι που σας λέει πότε είναι αναμμένο?''
> > ''Δεν ξέρω''
> > ''Τότε κοιτάξτε πίσω από το μόνιτορ και βρείτε από που βγαίνει το καλώδιο. Μπορείτε να το δείτε?''
> > ''Ναι, νομίζω''
> > ''Ωραία , ακολουθήστε το καλώδιο μέχρι το φις και πέστε μου αν είναι συνδεδεμένο στην πρίζα''.
> > '' .....Ναι , είναι '''
> > '' Οταν κοιτούσατε πίσω από το μόνιτορ , προσέξατε αν έβγαιναν δυο καλώδια και όχι μόνο ένα?''
> > ''Οχι''
> > ''Τέλοσπαντων , βγαίνουν. Θα ήθελα να κοιτάξετε και να βρείτε το άλλο καλώδιο''
> > ''Εντάξει, το βρήκα.''
> > ''Ακολουθήστε το και πέστε μου αν είναι καλά συνδεδεμένο στο πίσω μέρος του υπολογιστή σας''
> > ''Δεν μπορώ να φτάσω εκεί''
> > '' Καλά. Τουλάχιστον ,μπορείτε απλώς να δείτε αν είναι? ''
> > ''Οχι''
> > ''Ακόμα κ αν πατήσετε πάνω σε κάτι και τεντωθείτε λίγο?''
> > ''Δεν μπορώ να δω, όχι γιατί δεν φτάνω , αλλά γιατί είναι σκοτάδι''
> > ''Σκοτάδι?''
> > ''Ναι , το φως του γραφείου είναι σβηστό και το μόνο φως που έχω έρχεται από το παράθυρο."
> > ''Τότε ανάψτε το φως''
> > ''Δεν μπορώ.''
> > ''Γιατί όχι?''
> > '' Γιατί υπάρχει διακοπή ρεύματος.''
> > ''Διακοπή .... Διακοπή ρεύματος. Αχά! λοιπόν , το βρήκαμε. Έχετε ακόμα τα κουτιά , τα βιβλία και τα υπόλοιπα υλικά συσκευασίας
του υπολογιστή σας?''
> > ''Βέβαια , τα κρατάω στην ντουλάπα.''
> > ''Ωραία , φέρτε τα , αποσυνδέστε το σύστημα σας και συσκευάστε το όπως ήταν όταν το πήρατε. Μετά επιστρέψτε το στο κατάστημα απ
όπου το πήρατε.''
> > ''Αλήθεια , είναι τόσο σοβαρό?''
> > Δυστυχώς , ναι..''
> > ''Καλά , αφού είναι έτσι. Και τι θα τους πω?''
> > ''Πέστε τους ότι με την μαλακία που σας δέρνει, δεν μπορείτε να έχετε υπολογιστή.''
Είναι αυτονόητο ότι ο υπάλληλος απολύθηκε, παρόλα αυτά ο ίδιος έχει κάνει αγωγή για αναίτια απόλυση.
Ο διάλογος προέρχεται από τη μαγνητοφώνηση που οδήγησε στην απόλυση:
> > " Τεχνική εξυπηρέτηση Word Perfect, πως μπορώ να σας βοηθήσω?"
> > '' Ναι, ξέρετε , έχω πρόβλημα με το Word Perfect''
> > ''Τι είδους πρόβλημα?''
> > '' Να καθώς δακτυλογραφούσα , ξαφνικά όλες οι λέξεις χάθηκαν.''
> > '' Χάθηκαν? ''
> > '' Εξαφανίστηκαν. ''
> > '' Μμμ.. Τι σας δείχνει η οθόνη τώρα ???''
> > ''Τίποτα.''
> > '' Τίποτα????????''
> > ''Είναι κενή. Δεν δέχεται οτιδήποτε και να γράψω''
> > ''Είστε ακόμα μέσα στο Word Perfect ή έχετε βγει?''
> > ''Πως μπορώ να το καταλάβω? "
> > '' Βλέπετε το σήμα C: στην οθόνη? : (ελεύθερη μετάφραση του Can you see the C:prompt on the screen?'' )
> > ''Τι σημασία έχει η οθόνη?'' (ελεύθερη μετάφραση του ''What's a sea-prompt?'' )
> > ''Ξεχάστε το. Μπορείτε να κινήσετε τον δρομέα (cursor) στην οθόνη?''
> > ''Δεν υπάρχει δρομέας. Σας είπα , δεν δέχετε οτιδήποτε και να γράψω!''
> > ''Εχει ένδειξη λειτουργίας το μόνιτορ σας?''
> > '' Τι είναι μόνιτορ?''
> > ''Είναι το πράγμα με την οθόνη που μοιάζει με τηλεόραση. Μήπως έχει ένα μικρό λαμπάκι που σας λέει πότε είναι αναμμένο?''
> > ''Δεν ξέρω''
> > ''Τότε κοιτάξτε πίσω από το μόνιτορ και βρείτε από που βγαίνει το καλώδιο. Μπορείτε να το δείτε?''
> > ''Ναι, νομίζω''
> > ''Ωραία , ακολουθήστε το καλώδιο μέχρι το φις και πέστε μου αν είναι συνδεδεμένο στην πρίζα''.
> > '' .....Ναι , είναι '''
> > '' Οταν κοιτούσατε πίσω από το μόνιτορ , προσέξατε αν έβγαιναν δυο καλώδια και όχι μόνο ένα?''
> > ''Οχι''
> > ''Τέλοσπαντων , βγαίνουν. Θα ήθελα να κοιτάξετε και να βρείτε το άλλο καλώδιο''
> > ''Εντάξει, το βρήκα.''
> > ''Ακολουθήστε το και πέστε μου αν είναι καλά συνδεδεμένο στο πίσω μέρος του υπολογιστή σας''
> > ''Δεν μπορώ να φτάσω εκεί''
> > '' Καλά. Τουλάχιστον ,μπορείτε απλώς να δείτε αν είναι? ''
> > ''Οχι''
> > ''Ακόμα κ αν πατήσετε πάνω σε κάτι και τεντωθείτε λίγο?''
> > ''Δεν μπορώ να δω, όχι γιατί δεν φτάνω , αλλά γιατί είναι σκοτάδι''
> > ''Σκοτάδι?''
> > ''Ναι , το φως του γραφείου είναι σβηστό και το μόνο φως που έχω έρχεται από το παράθυρο."
> > ''Τότε ανάψτε το φως''
> > ''Δεν μπορώ.''
> > ''Γιατί όχι?''
> > '' Γιατί υπάρχει διακοπή ρεύματος.''
> > ''Διακοπή .... Διακοπή ρεύματος. Αχά! λοιπόν , το βρήκαμε. Έχετε ακόμα τα κουτιά , τα βιβλία και τα υπόλοιπα υλικά συσκευασίας
του υπολογιστή σας?''
> > ''Βέβαια , τα κρατάω στην ντουλάπα.''
> > ''Ωραία , φέρτε τα , αποσυνδέστε το σύστημα σας και συσκευάστε το όπως ήταν όταν το πήρατε. Μετά επιστρέψτε το στο κατάστημα απ
όπου το πήρατε.''
> > ''Αλήθεια , είναι τόσο σοβαρό?''
> > Δυστυχώς , ναι..''
> > ''Καλά , αφού είναι έτσι. Και τι θα τους πω?''
> > ''Πέστε τους ότι με την μαλακία που σας δέρνει, δεν μπορείτε να έχετε υπολογιστή.''
Διαχείριση Θυμού
> Καθόμουν στο γραφείο μου μια μέρα, όταν ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει
> να κάνω ένα τηλεφώνημα.
>
> Βρήκα το νούμερο του τηλεφώνου και το κάλεσα.
>
> Ένας άντρας από την άλλη άκρη της γραμμής απάντησε λέγοντας «Εμπρός?».
>
> Πολύ ευγενικά του είπα ότι είμαι ο Θωμάς Φιλίππου, και ότι ήθελα να μιλήσω με
> την Έλενα"
>
> Ξαφνικά κατάλαβα ότι μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.
>
>
> Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να είναι τόσο
> αγενής.
>
> Τελικά βρήκα το σωστό νούμερο της Έλενας, και της τηλεφώνησα. (Είχα κάνει λάθος
> στα δύο τελευταία ψηφία)
>
> Αφού τα είπαμε, έκλεισα το τηλέφωνο και αποφάσισα να ξανακαλέσω το λάθος
> νούμερο.
>
> Όταν ο ίδιος τύπος απάντησε, του φώναξα « είσαι πολύ μαλάκας» και έκλεισα το
> τηλέφωνο με δύναμη.
>
> Σημείωσα το νούμερο στην ατζέντα μου καταχωρώντας τον με το όνομα
> «μαλάκας» και την έβαλα στο συρτάρι μου.
>
> Κάθε δύο εβδομάδες περίπου όταν μού έρχονταν οι λογαριασμοί ή είχα
> πραγματικά μια άσχημη μέρα
>
> συνήθιζα τον παίρνω τηλέφωνο και να του φωνάζω «είσαι πολύ μαλάκας» .
>
> Κάθε φορά που το έκανα μου έφτιαχνε τη διάθεση.
>
>
>
> Όταν κάποτε έκανε την εμφάνιση της η υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων,
>
>
> σκέφτηκα ότι έπρεπε να σταματήσω τα «θεραπευτικά » τηλεφωνήματα στον
> «μαλάκα».
>
> Έτσι τον πήρα ξανά τηλέφωνο και του είπα : «Γεια, είμαι ο Γιάννης
> Δημητρόπουλος από την τηλεφωνική εταιρεία
>
> και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε σχετικά για την νέα υπηρεσία
> αναγνώρισης κλήσεων".
>
> Εκείνος μου φώναξε « ΟΧΙ!» και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.
>
>
> Τον ξανακάλεσα αμέσως και του απάντησα « πως να το ξέρεις αφού είσαι
> μαλάκας»
>
>
>
> Μια μέρα, καθώς πήγαινα στο μαγαζί και ετοιμαζόμουν να παρκάρω το
> αυτοκίνητο μου στο parking,
>
> ένας τύπος με μια μαύρη BMW μου έκλεισε το δρόμο και μου πήρε τη θέση,
>
>
> που τόσο υπομονετικά περίμενα, για να παρκάρω το αυτοκίνητο μου.
>
>
> Κορνάρισα και του φώναξα ότι αυτή η θέση ήταν δική μου, καθώς ήμουν εκεί
> πολύ πριν από αυτόν.
>
> Ο κόπανος, επιδεικτικά με αγνόησε, αλλά για καλή μου τύχη πρόσεξα,
>
>
> ότι στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου, υπήρχε ένα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ».
>
>
> Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το στυλό και σημείωσα το τηλέφωνο του.
>
>
>
>
> Δύο μέρες αργότερα, και αφού είχα καλέσει τον «πρώτο μαλάκα»
>
>
> (τώρα, είχα βάλει το τηλέφωνο του στην αυτόματη κλήση),
>
>
> μου ήρθε η ιδέα να καλέσω και τον μαλάκα με τη BMW.
>
> Τηλεφώνησα και μία φωνή απάντησε « Εμπρός?».
>
> « Είστε αυτός που πουλάει μια μαύρη BMW» του λέω.
>
> « Ναι, ακριβώς» μου απαντάει.
>
> «Μήπως μπορείτε να μου δώσετε την διεύθυνση σας για να έρθω να δω το
> αυτοκίνητο από κοντά» τον ρωτάω.
>
> « Βεβαίως, μένω στη οδό Ελ.Βενιζέλου 28. Είναι ένα κίτρινο σπίτι, και
> ακριβώς απ' έξω είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο " .
>
> "Και πώς λέγεστε?" τον ρώτησα.
>
> "Το όνομα μου είναι Μάρκος Δρόσος," απάντησε.
>
> " Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να περάσω από εκεί, Μάρκο?"
>
> " Φτάνω στο σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα." μου απαντάει.
>
> "Ακου, Μάρκο, μπορώ να σου πω κάτι ?"
>
> " Ναι ?"
>
> " Μάρκο, είσαι μαλάκας!" Το έκλεισα και αποφάσισα να βάλω και το δικό
> του τηλέφωνο στη αυτόματη κλήση.
>
> Τώρα, όποτε αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα, είχα 2 μαλάκες να καλώ.
>
> Ωστόσο, μετά από κάποιους μήνες αλλεπάλληλων τηλεφωνημάτων και στους 2 μαλάκες,
>
>
> συνειδητοποίησα, ότι δεν μου έδινε την ίδια χαρά όπως παλιά.
>
>
>
>
> Μια μέρα τηλεφώνησα στον μαλάκα #1.
>
> "Γεια "
>
> "Είσαι μαλάκας!" ( αλλά δεν το έκλεισα αυτή τη φορά)
>
> " Είσαι ακόμα στη γραμμή?" με ρώτησε.
>
> "Φυσικά," απάντησα
>
> "Σταμάτα να μου τηλεφωνείς," μου φώναξε ουρλιάζοντας.
>
> " Ανάγκασε με " του απάντησα ..
>
> " Ποιος είσαι ρε ?" με ρώτησε .
>
> " Λέγομαι Μάρκος Δρόσος."
>
> " Αλήθεια ? Και που μένεις ρε πούστη?"
>
> " Μένω στην οδό Ελ.Βενιζέλου 28, μαλάκα .... Είναι ένα κίτρινο σπίτι και ακριβώς
> μπροστά είναι παρκαρισμένη μια μαύρη BMW ".
>
> Τότε μου λέει, " Έρχομαι από εκεί τώρα!! Γαμιόλη, καλά θα κάνεις να
> αρχίσεις να προσεύχεσαι."
>
> Του λέω, " Ναι, τώρα φοβήθηκα, μαλάκα!"
>
>
>
> Έπειτα, πήρα τηλέφωνο τον μαλάκα # 2. "
>
> Εμπρός?" απάντησε.
>
> " Γεια σου μαλάκα" του λέω.
>
> Τότε εκείνος φώναξε, " Αν μάθω ποιος είσαι..."
>
> " Τι θα κάνεις?" του απάντησα.
>
> " Θα σου κόψω το κώλο" μου ξεκαθάρισε.
>
> Τότε απάντησα, " Λοιπόν μαλάκα, να η ευκαιρία που έψαχνες. Έρχομαι τώρα
> σπίτι σου!"
>
>
>
> Έκλεισα το τηλέφωνο και πήρα αμέσως την Αστυνομία,
>
> λέγοντας ότι ετοιμαζόμουν να σκοτώσω το gay εραστή μου, ο οποίος μένει
> στη Ελ.Βενιζέλου 28.
>
> Στη συνέχεια, πήρα τηλέφωνο το Alter και τους ανέφερα για ένα ερωτικό έγκλημα,
>
>
> που γινόταν εκείνη τη στιγμή στη Ελ.Βενιζέλου 28.
>
> Μπήκα γρήγορα στο αυτοκίνητο μου και κατευθύνθηκα στη Ελ.Βενιζέλου 28,.
>
>
> Όταν έφτασα εκεί είδα 2 μαλάκες να πλακώνουν αλύπητα ο ένας τον άλλο,
>
>
> μπροστά σε 6 περιπολικά, 1 ελικόπτερο της Αστυνομίας και τις κάμερες του
> Alter.
>
>
>
> Τώρα πραγματικά αισθανόμουν καλύτερα .
> να κάνω ένα τηλεφώνημα.
>
> Βρήκα το νούμερο του τηλεφώνου και το κάλεσα.
>
> Ένας άντρας από την άλλη άκρη της γραμμής απάντησε λέγοντας «Εμπρός?».
>
> Πολύ ευγενικά του είπα ότι είμαι ο Θωμάς Φιλίππου, και ότι ήθελα να μιλήσω με
> την Έλενα"
>
> Ξαφνικά κατάλαβα ότι μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.
>
>
> Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να είναι τόσο
> αγενής.
>
> Τελικά βρήκα το σωστό νούμερο της Έλενας, και της τηλεφώνησα. (Είχα κάνει λάθος
> στα δύο τελευταία ψηφία)
>
> Αφού τα είπαμε, έκλεισα το τηλέφωνο και αποφάσισα να ξανακαλέσω το λάθος
> νούμερο.
>
> Όταν ο ίδιος τύπος απάντησε, του φώναξα « είσαι πολύ μαλάκας» και έκλεισα το
> τηλέφωνο με δύναμη.
>
> Σημείωσα το νούμερο στην ατζέντα μου καταχωρώντας τον με το όνομα
> «μαλάκας» και την έβαλα στο συρτάρι μου.
>
> Κάθε δύο εβδομάδες περίπου όταν μού έρχονταν οι λογαριασμοί ή είχα
> πραγματικά μια άσχημη μέρα
>
> συνήθιζα τον παίρνω τηλέφωνο και να του φωνάζω «είσαι πολύ μαλάκας» .
>
> Κάθε φορά που το έκανα μου έφτιαχνε τη διάθεση.
>
>
>
> Όταν κάποτε έκανε την εμφάνιση της η υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων,
>
>
> σκέφτηκα ότι έπρεπε να σταματήσω τα «θεραπευτικά » τηλεφωνήματα στον
> «μαλάκα».
>
> Έτσι τον πήρα ξανά τηλέφωνο και του είπα : «Γεια, είμαι ο Γιάννης
> Δημητρόπουλος από την τηλεφωνική εταιρεία
>
> και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε σχετικά για την νέα υπηρεσία
> αναγνώρισης κλήσεων".
>
> Εκείνος μου φώναξε « ΟΧΙ!» και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.
>
>
> Τον ξανακάλεσα αμέσως και του απάντησα « πως να το ξέρεις αφού είσαι
> μαλάκας»
>
>
>
> Μια μέρα, καθώς πήγαινα στο μαγαζί και ετοιμαζόμουν να παρκάρω το
> αυτοκίνητο μου στο parking,
>
> ένας τύπος με μια μαύρη BMW μου έκλεισε το δρόμο και μου πήρε τη θέση,
>
>
> που τόσο υπομονετικά περίμενα, για να παρκάρω το αυτοκίνητο μου.
>
>
> Κορνάρισα και του φώναξα ότι αυτή η θέση ήταν δική μου, καθώς ήμουν εκεί
> πολύ πριν από αυτόν.
>
> Ο κόπανος, επιδεικτικά με αγνόησε, αλλά για καλή μου τύχη πρόσεξα,
>
>
> ότι στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου, υπήρχε ένα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ».
>
>
> Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το στυλό και σημείωσα το τηλέφωνο του.
>
>
>
>
> Δύο μέρες αργότερα, και αφού είχα καλέσει τον «πρώτο μαλάκα»
>
>
> (τώρα, είχα βάλει το τηλέφωνο του στην αυτόματη κλήση),
>
>
> μου ήρθε η ιδέα να καλέσω και τον μαλάκα με τη BMW.
>
> Τηλεφώνησα και μία φωνή απάντησε « Εμπρός?».
>
> « Είστε αυτός που πουλάει μια μαύρη BMW» του λέω.
>
> « Ναι, ακριβώς» μου απαντάει.
>
> «Μήπως μπορείτε να μου δώσετε την διεύθυνση σας για να έρθω να δω το
> αυτοκίνητο από κοντά» τον ρωτάω.
>
> « Βεβαίως, μένω στη οδό Ελ.Βενιζέλου 28. Είναι ένα κίτρινο σπίτι, και
> ακριβώς απ' έξω είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο " .
>
> "Και πώς λέγεστε?" τον ρώτησα.
>
> "Το όνομα μου είναι Μάρκος Δρόσος," απάντησε.
>
> " Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να περάσω από εκεί, Μάρκο?"
>
> " Φτάνω στο σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα." μου απαντάει.
>
> "Ακου, Μάρκο, μπορώ να σου πω κάτι ?"
>
> " Ναι ?"
>
> " Μάρκο, είσαι μαλάκας!" Το έκλεισα και αποφάσισα να βάλω και το δικό
> του τηλέφωνο στη αυτόματη κλήση.
>
> Τώρα, όποτε αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα, είχα 2 μαλάκες να καλώ.
>
> Ωστόσο, μετά από κάποιους μήνες αλλεπάλληλων τηλεφωνημάτων και στους 2 μαλάκες,
>
>
> συνειδητοποίησα, ότι δεν μου έδινε την ίδια χαρά όπως παλιά.
>
>
>
>
> Μια μέρα τηλεφώνησα στον μαλάκα #1.
>
> "Γεια "
>
> "Είσαι μαλάκας!" ( αλλά δεν το έκλεισα αυτή τη φορά)
>
> " Είσαι ακόμα στη γραμμή?" με ρώτησε.
>
> "Φυσικά," απάντησα
>
> "Σταμάτα να μου τηλεφωνείς," μου φώναξε ουρλιάζοντας.
>
> " Ανάγκασε με " του απάντησα ..
>
> " Ποιος είσαι ρε ?" με ρώτησε .
>
> " Λέγομαι Μάρκος Δρόσος."
>
> " Αλήθεια ? Και που μένεις ρε πούστη?"
>
> " Μένω στην οδό Ελ.Βενιζέλου 28, μαλάκα .... Είναι ένα κίτρινο σπίτι και ακριβώς
> μπροστά είναι παρκαρισμένη μια μαύρη BMW ".
>
> Τότε μου λέει, " Έρχομαι από εκεί τώρα!! Γαμιόλη, καλά θα κάνεις να
> αρχίσεις να προσεύχεσαι."
>
> Του λέω, " Ναι, τώρα φοβήθηκα, μαλάκα!"
>
>
>
> Έπειτα, πήρα τηλέφωνο τον μαλάκα # 2. "
>
> Εμπρός?" απάντησε.
>
> " Γεια σου μαλάκα" του λέω.
>
> Τότε εκείνος φώναξε, " Αν μάθω ποιος είσαι..."
>
> " Τι θα κάνεις?" του απάντησα.
>
> " Θα σου κόψω το κώλο" μου ξεκαθάρισε.
>
> Τότε απάντησα, " Λοιπόν μαλάκα, να η ευκαιρία που έψαχνες. Έρχομαι τώρα
> σπίτι σου!"
>
>
>
> Έκλεισα το τηλέφωνο και πήρα αμέσως την Αστυνομία,
>
> λέγοντας ότι ετοιμαζόμουν να σκοτώσω το gay εραστή μου, ο οποίος μένει
> στη Ελ.Βενιζέλου 28.
>
> Στη συνέχεια, πήρα τηλέφωνο το Alter και τους ανέφερα για ένα ερωτικό έγκλημα,
>
>
> που γινόταν εκείνη τη στιγμή στη Ελ.Βενιζέλου 28.
>
> Μπήκα γρήγορα στο αυτοκίνητο μου και κατευθύνθηκα στη Ελ.Βενιζέλου 28,.
>
>
> Όταν έφτασα εκεί είδα 2 μαλάκες να πλακώνουν αλύπητα ο ένας τον άλλο,
>
>
> μπροστά σε 6 περιπολικά, 1 ελικόπτερο της Αστυνομίας και τις κάμερες του
> Alter.
>
>
>
> Τώρα πραγματικά αισθανόμουν καλύτερα .
Η αφεντικίνα
ακόμη κι αν είναι 100% hot 'n' sexy...
το αφεντικό είναι παντα ΑΦΕΝΤΙΚΟ!!!
Αφεντικίνα.ppt
Τρίτη 23 Μαρτίου 2010
Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010
Κυριακή 21 Μαρτίου 2010
Σάββατο 20 Μαρτίου 2010
Βρε πού πάμε;;;
Έχει ένα γιο (να της ζήσει) που πηγαίνει στη Δευτέρα Λυκείου. Ο γιος της, όμως πηγαίνει σε ιδιωτικό Σχολείο (στου Γείτονα στη Βάρη) και μάλιστα ΔΕΝ παρακολουθεί το Ελληνικό πρόγραμμα αλλά το IB. Όλα αυτά σημαίνουν δύο πράγματα:
1. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο.... Δημόσιο Σχολείο.
2. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, αφού είναι γνωστό ότι όποιος παρακολουθεί το ΙΒ(International Baccalaureate) δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στις Πανελλήνιες εξετάσεις και πρέπει να συνεχίσει τις σπουδές στο εξωτερικό.
1. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο.... Δημόσιο Σχολείο.
2. Δεν έχει εμπιστοσύνη στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, αφού είναι γνωστό ότι όποιος παρακολουθεί το ΙΒ(International Baccalaureate) δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στις Πανελλήνιες εξετάσεις και πρέπει να συνεχίσει τις σπουδές στο εξωτερικό.
Ποια είναι αυτή η μητέρα;
Μα η Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργός Παιδείας, που το απόγευμα υπεραμύνθηκε στη Βουλή του Δημόσιου Σχολείου και Πανεπιστημίου!
"Βρε πού πάμε;", που έλεγε και ο Αυλωνίτης!
Υ.Γ. Ευχαριστούμε θερμά τον αναγνώστη Nightmare
Βόρειοι Vs Νότιοι
Η κόντρα των αιωνίων...
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Η παρουσίαση που ακολουθεί να μην αποτελέσει
την αρχή καταστροφικών επεισοδίων... :-Ρ
Βόρειοι Vs Νότιοι.ppt
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010
Making of...Cosmote spot me κατσίκες
Τα γυρίσματα του spot της Cosmote τις κατσίκες... Απολαύστε το!!!
Ευχαριστούμε θερμά την αναγνώστρια Νίκη...
Ευχαριστούμε θερμά την αναγνώστρια Νίκη...
Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του λύκου
Το δάσος ήταν το σπιτικό μου. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι' αυτό. Προσπαθούσα να το διατηρώ τακτικό και καθαρό. Κάποτε, μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω κάτι
σκουπίδια που είχε παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα βήματα. Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι. Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.
Φυσικά, την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα. Την ρώτησα ποια ήταν, πού πήγαινε, από πού ερχόταν κλπ. Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά, που πήγαινε να την επισκεφθεί και να της πάει φαγητό. Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε ύποπτη μ' αυτά τα ρούχα. Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία.
Την άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της. Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα, της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα. Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι. Όταν έφτασε το κορίτσι, την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα
όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Το κορίτσι ήλθε, με τα κόκκινα μαγουλά της, και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά.
Με είχαν προσβάλει κι άλλοτε και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό. Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Δηλαδή έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα να προσέχω αυτά που λέει. Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια. Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι' αυτό το κορίτσι, που έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο, αλλά ήταν τόσο κακοήθης. Παρ' όλα αυτά, έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο, και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να την βλέπω καλλίτερα.
Η επόμενη προσβολή στ'αλήθεια με νευρίασε. Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου, αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φάω καλύίτερα. Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα
κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελλοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να την ηρεμήσω. Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς, αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα.
Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο
πίσω μου και την κοπάνησα.
Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία. Όμως, αυτή η γριούλα γιαγιά ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν. Δεν ξέρω τι έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα, όμως, εγώ δεν έζησα από τότε καλά. Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία μου.
Με εκτίμηση
Ο λύκος
σκουπίδια που είχε παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα βήματα. Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι. Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.
Φυσικά, την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα. Την ρώτησα ποια ήταν, πού πήγαινε, από πού ερχόταν κλπ. Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά, που πήγαινε να την επισκεφθεί και να της πάει φαγητό. Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε ύποπτη μ' αυτά τα ρούχα. Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία.
Την άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της. Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα, της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα. Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι. Όταν έφτασε το κορίτσι, την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα
όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Το κορίτσι ήλθε, με τα κόκκινα μαγουλά της, και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά.
Με είχαν προσβάλει κι άλλοτε και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό. Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Δηλαδή έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα να προσέχω αυτά που λέει. Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια. Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι' αυτό το κορίτσι, που έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο, αλλά ήταν τόσο κακοήθης. Παρ' όλα αυτά, έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο, και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να την βλέπω καλλίτερα.
Η επόμενη προσβολή στ'αλήθεια με νευρίασε. Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου, αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φάω καλύίτερα. Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα
κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελλοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να την ηρεμήσω. Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς, αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα.
Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο
πίσω μου και την κοπάνησα.
Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία. Όμως, αυτή η γριούλα γιαγιά ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν. Δεν ξέρω τι έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα, όμως, εγώ δεν έζησα από τότε καλά. Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία μου.
Με εκτίμηση
Ο λύκος
Τι είναι έρωτας...μαμά;;;
Όταν οι μητέρες αναλαμβάνουν να εξηγήσουν
στις κόρες τους πως ακριβώς έχουν τα πράγματα...
Έρωτας.ppt
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ!
" Η σκανδιναβία είναι μια πράξη που κάθε πολιτισμένος άνθρωπος πρέπει να
αποφεύγει " (Από γυμνάσιο της Λάρνακας Κύπρου)
* "Εσπεριδοειδή σαν τα πορτοκάλια είναι και τα μαντολίνια, αλλά πιο μικρά
και με φλούδα που βγαίνει εύκολα " ( Απο γυμνάσιο της Αθήνας, 1992 )
* " Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε
συχνά "
* "Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικόν, μισός γυναίκα και μισός άλλο
πράμα,απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος με την κατάστασή του. "
(Από γυμνάσιο της Θεσπρωτίας, 1991)
* " Το φοβερότερο όπλο των αρχαίων Αράβων ήταν ο Ευνούχος"
* "Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της
Αλεξάνδρειας "
* "Οι Έλληνες εφεύρεσαν τη γεωμετρία για να αποφύγουνε την άλγεβρα που ήτανε
αράπικη "
* "Στην αρχαία εποχή δεν υπήρχαν ξένες χώρες γι' αυτό δεν έχουν βρει οι
αρχαιολόγοι αρχαία διαβατήρια "
* "Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και
την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ." (Από διαγώνισμα στην
Ιστορία,γυμνάσιο της Κορινθίας, 1989)
* " Όταν ο Χριστός ήτανε μικρός, ο πατέρας του ο μαραγκός Ιωσήθ, το φώναζε
Χρηστάκη "
* "Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι του ηττήθηκαν γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε
πολυπληθέστερο ι σε αριθμό "
* "Την Οδύσσεια της έγραψε ο Οδυσσέας. Την Ιλιάδα ο Ηλιάδης. " (Από
διαγώνισμα Β' τάξης γυμνασίου της Λαμίας, 1969)
* " Η γυναίκα του Τσάρου λεγότανε Τσάρα. Η κόρη του τσατσάρα. Ο γιος του
Νορέγιεφ. "
* "Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η ρασ*******, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της
Σιβηρίας ".(Από γυμνάσιο της Καρδίτσας, 1991)
* " Η Παραφίνη ήτανε η θεά που προστάτευε τα Χερουφίμια και τα Σεραφίμια".
(Από διαγώνισμα στα θρησκευτικά, γυμνάσιο της Κορίνθου, 1990)
* " Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λιπτον Τι".
* "Ο Κορινθιακός Κόλπος ευρίσκεται τελείως κατά μήκος. " (Από γυμνάσιο της
Πάτρας, 1988)
* " Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε" (Από γυμνάσιο
της Καλαμάτας, 1991)
* " Η κυριότερη αιτία της εξάτμισης είναι η φωτιά κάτω από το κατσαρολάκι"
* "Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το Φθινόπωρο. Τότε βλέπουμε τα μήλα να
πέφτουν ομαδικά "
* "Το παιδί που οι γονείς του είναι από την Ύδρα, λέγεται Υδρογόνο"
* "Η σοβιέτα είναι που φοράνε οι Ρωσίδες. Στη Σερβία φοράνε σερβιέτες."
* "Το νερό ανακατεύεται με όλα τα υγρά, εκτός από το αίμα. Υπάρχει και
παροιμία γι' αυτό "
"Οταν ο Ξέρξης έφτασε στις Θερμοπύλες, μύνησε στον Λεωνίδα να του παραδώσει τα όπλα, και αυτός (ο Λεωνίδας) με τα λίγα Περσικά που γνώριζε του απάντησε "Μολών Λαβέ""
* Σε γραπτες εξετάσεις για κάποια ναυτική σχολή, με θέμα την θαλάσσια πανίδα, υποψήφιος έγραψε εκτός των άλλων:
"στην θαλάσια πανίδα ανήκουν πολλά ζώα όπως οι φάλαινες και ..... οι μαρίδες...Ωστό σο οι δεύτερες είναι ακίνδυνες εφόσον ποτέ δεν έχει καταγραφεί επίθεση, έστω και εξαγριωμένης μαρίδος, εναντίων ανθρώπου...... ."
αποφεύγει " (Από γυμνάσιο της Λάρνακας Κύπρου)
* "Εσπεριδοειδή σαν τα πορτοκάλια είναι και τα μαντολίνια, αλλά πιο μικρά
και με φλούδα που βγαίνει εύκολα " ( Απο γυμνάσιο της Αθήνας, 1992 )
* " Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε
συχνά "
* "Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικόν, μισός γυναίκα και μισός άλλο
πράμα,απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος με την κατάστασή του. "
(Από γυμνάσιο της Θεσπρωτίας, 1991)
* " Το φοβερότερο όπλο των αρχαίων Αράβων ήταν ο Ευνούχος"
* "Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της
Αλεξάνδρειας "
* "Οι Έλληνες εφεύρεσαν τη γεωμετρία για να αποφύγουνε την άλγεβρα που ήτανε
αράπικη "
* "Στην αρχαία εποχή δεν υπήρχαν ξένες χώρες γι' αυτό δεν έχουν βρει οι
αρχαιολόγοι αρχαία διαβατήρια "
* "Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και
την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ." (Από διαγώνισμα στην
Ιστορία,γυμνάσιο της Κορινθίας, 1989)
* " Όταν ο Χριστός ήτανε μικρός, ο πατέρας του ο μαραγκός Ιωσήθ, το φώναζε
Χρηστάκη "
* "Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι του ηττήθηκαν γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε
πολυπληθέστερο ι σε αριθμό "
* "Την Οδύσσεια της έγραψε ο Οδυσσέας. Την Ιλιάδα ο Ηλιάδης. " (Από
διαγώνισμα Β' τάξης γυμνασίου της Λαμίας, 1969)
* " Η γυναίκα του Τσάρου λεγότανε Τσάρα. Η κόρη του τσατσάρα. Ο γιος του
Νορέγιεφ. "
* "Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η ρασ*******, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της
Σιβηρίας ".(Από γυμνάσιο της Καρδίτσας, 1991)
* " Η Παραφίνη ήτανε η θεά που προστάτευε τα Χερουφίμια και τα Σεραφίμια".
(Από διαγώνισμα στα θρησκευτικά, γυμνάσιο της Κορίνθου, 1990)
* " Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λιπτον Τι".
* "Ο Κορινθιακός Κόλπος ευρίσκεται τελείως κατά μήκος. " (Από γυμνάσιο της
Πάτρας, 1988)
* " Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε" (Από γυμνάσιο
της Καλαμάτας, 1991)
* " Η κυριότερη αιτία της εξάτμισης είναι η φωτιά κάτω από το κατσαρολάκι"
* "Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το Φθινόπωρο. Τότε βλέπουμε τα μήλα να
πέφτουν ομαδικά "
* "Το παιδί που οι γονείς του είναι από την Ύδρα, λέγεται Υδρογόνο"
* "Η σοβιέτα είναι που φοράνε οι Ρωσίδες. Στη Σερβία φοράνε σερβιέτες."
* "Το νερό ανακατεύεται με όλα τα υγρά, εκτός από το αίμα. Υπάρχει και
παροιμία γι' αυτό "
"Οταν ο Ξέρξης έφτασε στις Θερμοπύλες, μύνησε στον Λεωνίδα να του παραδώσει τα όπλα, και αυτός (ο Λεωνίδας) με τα λίγα Περσικά που γνώριζε του απάντησε "Μολών Λαβέ""
* Σε γραπτες εξετάσεις για κάποια ναυτική σχολή, με θέμα την θαλάσσια πανίδα, υποψήφιος έγραψε εκτός των άλλων:
"στην θαλάσια πανίδα ανήκουν πολλά ζώα όπως οι φάλαινες και ..... οι μαρίδες...Ωστό σο οι δεύτερες είναι ακίνδυνες εφόσον ποτέ δεν έχει καταγραφεί επίθεση, έστω και εξαγριωμένης μαρίδος, εναντίων ανθρώπου...... ."
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
Επικίνδυνη οδήγηση
Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε "ΔΥΣΚΟΛΗ" διαδρομή;
Σίγουρα ΟΧΙ οι παρακάτω εικόνες...
Απάλευτοι δρόμοι.ppt
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
Τάραξε τα νερά!!!
Μετακινήστε τον κέρσορα πάνω σε κάθε φωτογραφία που θα βρείς και δες τι θα γίνει.
Εντυπωσιακές φωτογραφίες
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010
Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ MANAGER
Αφιερωμένο σε όλους τους Managers
Ένας άντρας μέσα σε ένα αερόστατο συνειδητοποιεί ότι έχει χαθεί.
Μειώνει ύψος και βλέπει έναν άντρα στο έδαφος.
Κατεβαίνει κι άλλο και φωνάζει:
«Συγγνώμη, μπορείτε να με βοηθήσετε;
Υποσχέθηκα σε ένα φίλο ότι θα τον συναντούσα εδώ και μια ώρα, αλλά δεν ξέρω πού είμαι.»
Ο άντρας από κάτω του απαντάει:
«Είσαι σε ένα αερόστατο ζεστού αέρα σε ύψος περίπου δεκαπέντε μέτρων.
Βρίσκεσαι στις 38 μοίρες ανατολικά γεωγραφικό μήκος και στις 23 μοίρες
βόρεια γεωγραφικό πλάτος.»
«Μήπως είσαι κομπιουτεράς;» ρωτάει ο αιωρούμενος.
«Ναι, είμαι» λέει εκείνος στο έδαφος, «πώς το κατάλαβες;»
«Κοίτα, ό, τι μου είπες είναι τεχνικά σωστό, αλλά δεν έχω ιδέα τι να κάνω
με την πληροφορία που μου έδωσες, και το γεγονός παραμένει ότι είμαι
ακόμα χαμένος. Ειλικρινά, δε με βοήθησες και πολύ ως τώρα.»
Ο από κάτω λέει «Εσύ πρέπει να είσαι manager.»
«Πράγματι. Εσύ πώς το κατάλαβες;»
«Κοίτα, δεν ξέρεις πού είσαι, ούτε πού πας.
Έχεις ανέλθει στο ύψος σου χάρις σε μια μεγάλη φούσκα.
Έδωσες μια υπόσχεση πού δεν γνωρίζεις πώς να την κρατήσεις ,και περιμένεις
από τους από κάτω σου να λύσουν τα προβλήματά σου.
Το θέμα είναι ότι βρίσκεσαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση όπου βρισκόσουν
πριν με ρωτήσεις, αλλά, κατά κάποιο τρόπο, τώρα είναι δικό μου σφάλμα.»
Ένας άντρας μέσα σε ένα αερόστατο συνειδητοποιεί ότι έχει χαθεί.
Μειώνει ύψος και βλέπει έναν άντρα στο έδαφος.
Κατεβαίνει κι άλλο και φωνάζει:
«Συγγνώμη, μπορείτε να με βοηθήσετε;
Υποσχέθηκα σε ένα φίλο ότι θα τον συναντούσα εδώ και μια ώρα, αλλά δεν ξέρω πού είμαι.»
Ο άντρας από κάτω του απαντάει:
«Είσαι σε ένα αερόστατο ζεστού αέρα σε ύψος περίπου δεκαπέντε μέτρων.
Βρίσκεσαι στις 38 μοίρες ανατολικά γεωγραφικό μήκος και στις 23 μοίρες
βόρεια γεωγραφικό πλάτος.»
«Μήπως είσαι κομπιουτεράς;» ρωτάει ο αιωρούμενος.
«Ναι, είμαι» λέει εκείνος στο έδαφος, «πώς το κατάλαβες;»
«Κοίτα, ό, τι μου είπες είναι τεχνικά σωστό, αλλά δεν έχω ιδέα τι να κάνω
με την πληροφορία που μου έδωσες, και το γεγονός παραμένει ότι είμαι
ακόμα χαμένος. Ειλικρινά, δε με βοήθησες και πολύ ως τώρα.»
Ο από κάτω λέει «Εσύ πρέπει να είσαι manager.»
«Πράγματι. Εσύ πώς το κατάλαβες;»
«Κοίτα, δεν ξέρεις πού είσαι, ούτε πού πας.
Έχεις ανέλθει στο ύψος σου χάρις σε μια μεγάλη φούσκα.
Έδωσες μια υπόσχεση πού δεν γνωρίζεις πώς να την κρατήσεις ,και περιμένεις
από τους από κάτω σου να λύσουν τα προβλήματά σου.
Το θέμα είναι ότι βρίσκεσαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση όπου βρισκόσουν
πριν με ρωτήσεις, αλλά, κατά κάποιο τρόπο, τώρα είναι δικό μου σφάλμα.»
Τι τρώει ο πλανήτης;
Πρίν μερικά χρόνια ο φωτογράφος , Peter Menzel, αποφάσισε να επισκεφτεί 24 διάφορετικές χώρες στον κόσμο και να φωτογραφίσει . Η ιδέα ήταν , να φωτογραφίσει τις οικογένειες με τα τρόφιμα που καταναλώνουν σε μία βδομάδα και τι λεφτά ξοδεύουν για αυτά .
Φαγητό πλανήτη.ppt
Κοπέλα με πτυχίο, MSc και διδακτορικό αναζητεί εργασία
Η απεικονιζόμενη κοπέλα έπεσε θύμα της κρίσης και αναζητά επειγόντως εργασία...
Στη συνέχεια ακολουθεί ένα σύντομο βιογραφικό της...
Βιογραφικό σημείωμα.ppt
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΡΔΙΑΚΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ!!!
Γιατί υπάρχουν τόσες γυναίκες μόνες στον κόσμο ???
Η απάντηση στο PowerPoint που ακολουθεί...
ΕΛΕΟΣ!!!!
Άντρες για κλάματα.ppt
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ DOWNLOAD!!!!
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
Το σκάφος της Γιάννας Αγγελοπούλου νηολογημένο στα νησιά Cayman
Κάντε click στο παρακάτω link για να δείτε την παρουσίαση...
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ DOWNLOAD!!!!
AVATAR που μιλάει!!!
Ένα πολύ ενδιαφέρον τεχνολογικό επίτευγμα.
Η γυναίκα-σκίτσο διαβάζει και μιλάει πολλές
γλώσσες, καθώς και την Ελληνική.
Επίσης στρέφει το κεφάλι και τα μάτια της όπου πάει
το ποντίκι.
Γράψετε ό,τι θέλετε και θα το διαβάσει φωναχτά.
http://www.oddcast.com/home/
Η γυναίκα-σκίτσο διαβάζει και μιλάει πολλές
γλώσσες, καθώς και την Ελληνική.
Επίσης στρέφει το κεφάλι και τα μάτια της όπου πάει
το ποντίκι.
Γράψετε ό,τι θέλετε και θα το διαβάσει φωναχτά.
http://www.oddcast.com/home/
Tα τρελά του ΟΤΕ!!!
- Θέση 42, καληµέρα σας.
- Θα ήθελα τα Laser Line Clinics, τα ινστιτούτα αισθητικής.
- Για ποια περιοχή;
- Ε, τα κλασικά…πόδια, µασχάλες, µπικίνι… (φυσικά εµείς εννοούσαµε πόλη ή περιοχή πόλης!)
- Θέση τάδε, καληµέρα σας.
- Θα ήθελα τον κύριο Παπαδόπουλο.
- Το µικρό;
- Μέσα είναι! Κοιµάται!
(υπενθυµίζω ότι δεχόµαστε κλήσεις από όλη σχεδόν την Ελλάδα!)
- Θέση τάδε, καληµέρα σας
- Γεια σας, θέλω το σχολείο στην στροφή.
- Ποιο σχολείο είναι στην στροφή, κυρία µου; Σε ποια πόλη είστε;
- Το σχολείο, καλέ! Εδώ στην στροφή, πιο κάτω!
- Ναι, κυρία µου, αλλά σε ποια πόλη είστε και σε ποια οδό είναι το σχολείο; Έστω, τι σχολείο είναι; Δηµοτικό, γυµνάσιο; Και σε ποια πόλη;
- Καλά, ποιο είναι στην στροφή δεν το ξέρεις; Εσύ σχολείο δεν πήγες;;; (τελικά ήταν το 2ο Γυµνάσιο Τρικάλων…
( όταν δούλευα στο µεσηµßρινό ωράριο…)
- Καλησπέρα, θέση τάδε
- Βρε, κορίτσι µου, καληµέρα! Να σε ρωτήσω κάτι;
- Βεßαίως, πείτε µου για ποια πόλη
- Εγώ είµαι στην Θήßα. Και κατά τις 12 έßαλα κατσικάκι στο φούρνο. Θα 'χει γίνει µέχρι να φτάσουν τα παιδιά απ' την Αθήνα;;;
Στην παρακάτω κλήση κόντεψα να φάω το ακουστικό…
- Καληµέρα, θέση τάδε
- Θέλω τον Ευάγγελο Ξανθόπουλο, αστυνοµικό, στην Θεσσαλονίκη.
- Στην Θεσ/κη δεν υπάρχει αυτό το όνοµα καταχωρηµένο
- Είναι ανάγκη, να το ßρεις!
- Υπάρχουν άλλοι Ξανθόπουλοι, αλλά όχι Ευάγγελος αστυνοµικός..
- Ψάξε µε άλλο αυτόµατο, Περαία, Βασιλικά οτιδήποτε!
Τέλος πάντων, κατέληξα να ψάχνω όλα τα περίχωρα της Θεσσαλονίκης, αλλά τίποτα.. Ο τύπος να τα 'χει πάρει και να φωνάζει µες στ' αυτί µου.
- Θέλετε να δω σε όλη την Κεντρική Μακεδονία;
- Να δεις και να το ßρείς! Ανάγκη λέµε!
Τελικά, καταλήγω να ψάχνω σε όλη την Κεντρική Μακεδονία, Δυτική και Ανατολική.
- Δεν υπάρχει, κύριε αυτό το όνοµα! Θέλετε κάποιο άλλο, κάποιον συγγενή; Δεν µπορώ να ψάξω σε όλη την Ελλάδα και είστε ήδη πάρα πολύ ώρα στην γραµµή!
- Όχι, δεν χρειάζεται! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ !!! Απλά έχω κάνει το νούµερο µου απόρρητο και ήθελα να δω µήπως µ' έχετε καταχωρήσει πουθενά αλλού!
- # ! * @ * % `~
- Καλησπέρα, πες µου λίγο το νούµερο του Νίκου
- Ποιου Νίκου;!
- Ε, του Ευαγγελάτου κοπελιά! Δεν ßλέπεις τηλεόραση;!
(επίσης δεν θα ξεχάσω αυτήν την κλήση…)
- Καλησπέρα, θέση 18
- Θέλω τον γιο µου!
- Πού ßρίσκεται ο γιος σας;
- Στο Αλιßέρι! ¶ντε, γρήγορα!
- Τ' όνοµά του;
- Και τι σε νοιάζει εσένα;
- Πώς θα ßρω το τηλέφωνό του χωρίς όνοµα, κυρία µου;
- Ναι, ναι! Σας ξέρω εσάς, παλιό-πουτάνες! Θέλετε να τον τυλίξετε για το διαµέρισµα!
- :-/ …
( περίπου 4 το απόγευµα )
- Καλησπέρα, θέση τάδε
- Αχ, συγγνώµη που σας ενοχλώ τέτοια ώρα…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
