> Καθόμουν στο γραφείο μου μια μέρα, όταν ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει
> να κάνω ένα τηλεφώνημα.
>
> Βρήκα το νούμερο του τηλεφώνου και το κάλεσα.
>
> Ένας άντρας από την άλλη άκρη της γραμμής απάντησε λέγοντας «Εμπρός?».
>
> Πολύ ευγενικά του είπα ότι είμαι ο Θωμάς Φιλίππου, και ότι ήθελα να μιλήσω με
> την Έλενα"
>
> Ξαφνικά κατάλαβα ότι μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.
>
>
> Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να είναι τόσο
> αγενής.
>
> Τελικά βρήκα το σωστό νούμερο της Έλενας, και της τηλεφώνησα. (Είχα κάνει λάθος
> στα δύο τελευταία ψηφία)
>
> Αφού τα είπαμε, έκλεισα το τηλέφωνο και αποφάσισα να ξανακαλέσω το λάθος
> νούμερο.
>
> Όταν ο ίδιος τύπος απάντησε, του φώναξα « είσαι πολύ μαλάκας» και έκλεισα το
> τηλέφωνο με δύναμη.
>
> Σημείωσα το νούμερο στην ατζέντα μου καταχωρώντας τον με το όνομα
> «μαλάκας» και την έβαλα στο συρτάρι μου.
>
> Κάθε δύο εβδομάδες περίπου όταν μού έρχονταν οι λογαριασμοί ή είχα
> πραγματικά μια άσχημη μέρα
>
> συνήθιζα τον παίρνω τηλέφωνο και να του φωνάζω «είσαι πολύ μαλάκας» .
>
> Κάθε φορά που το έκανα μου έφτιαχνε τη διάθεση.
>
>
>
> Όταν κάποτε έκανε την εμφάνιση της η υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων,
>
>
> σκέφτηκα ότι έπρεπε να σταματήσω τα «θεραπευτικά » τηλεφωνήματα στον
> «μαλάκα».
>
> Έτσι τον πήρα ξανά τηλέφωνο και του είπα : «Γεια, είμαι ο Γιάννης
> Δημητρόπουλος από την τηλεφωνική εταιρεία
>
> και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε σχετικά για την νέα υπηρεσία
> αναγνώρισης κλήσεων".
>
> Εκείνος μου φώναξε « ΟΧΙ!» και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.
>
>
> Τον ξανακάλεσα αμέσως και του απάντησα « πως να το ξέρεις αφού είσαι
> μαλάκας»
>
>
>
> Μια μέρα, καθώς πήγαινα στο μαγαζί και ετοιμαζόμουν να παρκάρω το
> αυτοκίνητο μου στο parking,
>
> ένας τύπος με μια μαύρη BMW μου έκλεισε το δρόμο και μου πήρε τη θέση,
>
>
> που τόσο υπομονετικά περίμενα, για να παρκάρω το αυτοκίνητο μου.
>
>
> Κορνάρισα και του φώναξα ότι αυτή η θέση ήταν δική μου, καθώς ήμουν εκεί
> πολύ πριν από αυτόν.
>
> Ο κόπανος, επιδεικτικά με αγνόησε, αλλά για καλή μου τύχη πρόσεξα,
>
>
> ότι στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου, υπήρχε ένα «ΠΩΛΕΙΤΑΙ».
>
>
> Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το στυλό και σημείωσα το τηλέφωνο του.
>
>
>
>
> Δύο μέρες αργότερα, και αφού είχα καλέσει τον «πρώτο μαλάκα»
>
>
> (τώρα, είχα βάλει το τηλέφωνο του στην αυτόματη κλήση),
>
>
> μου ήρθε η ιδέα να καλέσω και τον μαλάκα με τη BMW.
>
> Τηλεφώνησα και μία φωνή απάντησε « Εμπρός?».
>
> « Είστε αυτός που πουλάει μια μαύρη BMW» του λέω.
>
> « Ναι, ακριβώς» μου απαντάει.
>
> «Μήπως μπορείτε να μου δώσετε την διεύθυνση σας για να έρθω να δω το
> αυτοκίνητο από κοντά» τον ρωτάω.
>
> « Βεβαίως, μένω στη οδό Ελ.Βενιζέλου 28. Είναι ένα κίτρινο σπίτι, και
> ακριβώς απ' έξω είναι παρκαρισμένο το αυτοκίνητο " .
>
> "Και πώς λέγεστε?" τον ρώτησα.
>
> "Το όνομα μου είναι Μάρκος Δρόσος," απάντησε.
>
> " Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να περάσω από εκεί, Μάρκο?"
>
> " Φτάνω στο σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα." μου απαντάει.
>
> "Ακου, Μάρκο, μπορώ να σου πω κάτι ?"
>
> " Ναι ?"
>
> " Μάρκο, είσαι μαλάκας!" Το έκλεισα και αποφάσισα να βάλω και το δικό
> του τηλέφωνο στη αυτόματη κλήση.
>
> Τώρα, όποτε αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα, είχα 2 μαλάκες να καλώ.
>
> Ωστόσο, μετά από κάποιους μήνες αλλεπάλληλων τηλεφωνημάτων και στους 2 μαλάκες,
>
>
> συνειδητοποίησα, ότι δεν μου έδινε την ίδια χαρά όπως παλιά.
>
>
>
>
> Μια μέρα τηλεφώνησα στον μαλάκα #1.
>
> "Γεια "
>
> "Είσαι μαλάκας!" ( αλλά δεν το έκλεισα αυτή τη φορά)
>
> " Είσαι ακόμα στη γραμμή?" με ρώτησε.
>
> "Φυσικά," απάντησα
>
> "Σταμάτα να μου τηλεφωνείς," μου φώναξε ουρλιάζοντας.
>
> " Ανάγκασε με " του απάντησα ..
>
> " Ποιος είσαι ρε ?" με ρώτησε .
>
> " Λέγομαι Μάρκος Δρόσος."
>
> " Αλήθεια ? Και που μένεις ρε πούστη?"
>
> " Μένω στην οδό Ελ.Βενιζέλου 28, μαλάκα .... Είναι ένα κίτρινο σπίτι και ακριβώς
> μπροστά είναι παρκαρισμένη μια μαύρη BMW ".
>
> Τότε μου λέει, " Έρχομαι από εκεί τώρα!! Γαμιόλη, καλά θα κάνεις να
> αρχίσεις να προσεύχεσαι."
>
> Του λέω, " Ναι, τώρα φοβήθηκα, μαλάκα!"
>
>
>
> Έπειτα, πήρα τηλέφωνο τον μαλάκα # 2. "
>
> Εμπρός?" απάντησε.
>
> " Γεια σου μαλάκα" του λέω.
>
> Τότε εκείνος φώναξε, " Αν μάθω ποιος είσαι..."
>
> " Τι θα κάνεις?" του απάντησα.
>
> " Θα σου κόψω το κώλο" μου ξεκαθάρισε.
>
> Τότε απάντησα, " Λοιπόν μαλάκα, να η ευκαιρία που έψαχνες. Έρχομαι τώρα
> σπίτι σου!"
>
>
>
> Έκλεισα το τηλέφωνο και πήρα αμέσως την Αστυνομία,
>
> λέγοντας ότι ετοιμαζόμουν να σκοτώσω το gay εραστή μου, ο οποίος μένει
> στη Ελ.Βενιζέλου 28.
>
> Στη συνέχεια, πήρα τηλέφωνο το Alter και τους ανέφερα για ένα ερωτικό έγκλημα,
>
>
> που γινόταν εκείνη τη στιγμή στη Ελ.Βενιζέλου 28.
>
> Μπήκα γρήγορα στο αυτοκίνητο μου και κατευθύνθηκα στη Ελ.Βενιζέλου 28,.
>
>
> Όταν έφτασα εκεί είδα 2 μαλάκες να πλακώνουν αλύπητα ο ένας τον άλλο,
>
>
> μπροστά σε 6 περιπολικά, 1 ελικόπτερο της Αστυνομίας και τις κάμερες του
> Alter.
>
>
>
> Τώρα πραγματικά αισθανόμουν καλύτερα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου